شعر کوتاه 75

افتخار ما 

آموختن زبان 

از سربازان بیگانه ای بود 

که وطنمان را 

اشغال کرده بودند

شعر کوتاه ۷۴

من تهی تر از  

تمام دست های حاجتم  

                                   بیا 

دست های خالی مرا  

                    ببخش و  

                                   حاجتم بده

شعر کوتاه ۷۳

آمدی نگار من

آمدی ولی نبود

دست های خالی تو

                          یار من

آمدی ولی

اخم کردی و گذشتی از کنار من

آمدی گذشتی و

باز من ز هرچه شور زندگی

                             تهی شدم

باز من

خط خطی تر از تمام مشق های

                                   بچگی شدم

شعر کوتاه ۷۲

دنیای آدم ها

اشارتی ست

          به نظمی

                 که هرگز

وجود نداشته است

رباعی ۷۱

پر رنگ و ریا و حیله و تزویری

خیری ز تو گر به کس رسد، می میری؟

هر جور و جفا به حق مردم کردی

زان دست که داده ای تو پس می گیری